Zondag….. . Ik trok mijn jas aan, en zwaaide mijn rugzakje om, zo’n grijze met een rood Fjållraven logootje erop, en liep naar buiten, het stadscentrum in naar Bierencafé De Heks. Papenstraat………………Assenstraat……….. Ik had haast. Om 15.00u begon in het kader van de Deventer Boekenweek, “Cursiefjes in de kroeg” ¹: een zestal optredens van schrijvers, dichters en columnisten, die beurtelings rondtrokken langs Deventer kroegen in de binnenstad. Assenstraat ………….. Brink …………. deur …. open … binnen. Het was 15.01u.

Het café was bomvol en naast de deur, tegen de muur vond ik nog net een plaatsje waar ik de zojuist met z’n lezing begonnen Nico Dijkshoorn prima kon zien. Nico had de lachers op zijn hand. Nico heeft altijd gauw de lachers op zijn hand en dat is mooi. Nico verteld anekdotes over Lou Reed en over Joop Zoetemelk en nog wat jolige gedichten. Jawel jolige gedichten, zoals die van de Schoolmeester; kort en krachtig, maar dan Nico-stijl.De sfeer is lollig, gezellig, warm en Nico heeft er zin in. Daarna nog even signeren. Het is druk bij Nico aan tafel. Dan verlaat hij het café op naar een volgende.

 

 

De Heks is inmiddels flink leger als F. Starik arriveert en dat maakt een tocht naar de bar haalbaar. Ik zoek een plaatsje aan de bar bij Harry en bestel mijn eerste biertje: een Pyromaan. Starik biedt meer diepgang en vertelt mooi. De Pyromaan smaakt naar meer.

 

 

 

Na Starik volgt P.F. Thomese, die met zijn stem acteert. Een lang anekdotisch verhaal over de belevenissen met z’n Tilburgse vriend J. Kessels in het Hamburgse red light district is hilarisch en de tranen van het lachen vloeien rijkelijk. Een queeste naar twee pullen bier lijdt door taalproblemen onbedoeld tot bijna-seks in een ondergrondse parkeergarage. Lost in translation. De Pyromaan smaakt steeds beter.

 

 

 

Ongemerkt wordt het weer drukker in het café. Maartje Wortel bezoekt De Heks en begint aan een door bureaucratische pennenlikkers ontregelde begrafenis van een hond………in een publieke groenvoorziening. Weer volop gelach. Haar afgemeten, staccato leesritme is on-the-spot. “Zijn er nog vragen?” vraagt Maartje na afloop. “Ja!” hoor ik ergens achter me. “Mogen we met je op de foto?” Gelach… En zo geschiedt.

 

 

Dan voor het zwaardere werk. Esther Gerritsen arriveert en ik stap over op de Chimay rouge. Haar verhaal is een lange scene in een café, die steeds humoristischer, heter, gênanter en stomender wordt en die eindigt achter de bar. De spanningsboog is perfect. De zinnen zijn kort en to-the-point en de antwoorden korter en nog meer to-the-point. Esther schrijft zoals ik denk. Esther schrijft zoals denk ik velen denken. Esther schrijft zoals Esther denkt? Haar stijl is niet rechtlijnig, maar chaotisch, van de hak op de tak en na vele paginalange omzwervingen keert een verhaal terug naar de hoofdlijn…….of niet.

 

 

Het signeren begint en ik loop met mijn rugzakje naar haar tafel. Ik kijk even naar de tafel en zie “Dorst” liggen (waarmee zij genomineerd is voor de Libris literatuurprijs 2013) en ook een van haar boeken met VPRO-columns. Ik ben Esther gaan lezen na een interview bij VPRO’s Waskracht dat zo leuk en fris was dat ik haar eerste boek wilde lezen en vanaf toen was ik hooked.

Ik kijk nu naar Esther en zeg: “Ik heb al je boeken al…”. ” Dat is niet erg hoor” zegt ze olijk terug. Ik zeg:” …en ze zitten in mijn rugzak.” “Wil je dat ik ze teken dan?” “Tuurlijk, graag zelfs, maar …” Ik open vlug mijn rugzak en haal heel haar omvangrijke oeuvre er uit. “…je hebt best al veel geschreven”, zeg ik nog. Zij begint zonder dralen boodschappen in de eerste boeken te schrijven en ik vraag nog: “Een boek mis ik nog, “Toneel” is dat nog ergens verkrijgbaar?”. Nee schudt ze haar hoofd. Bij het 4e boek zie ik haar schrijven: “…wauw, wat veel…”. Ze was nog niet halverwege en ik bedacht me dat het misschien toch niet zo heel erg spijtig was dat ik “Toneel”  niet meer kon krijgen…

Toen ik een aantal biertjes later door de Assenstraat huiswaarts liep voelde mijn rugzak zwaarder….

____________________________________________________________________________________________________

¹ “Cursiefjes in de kroeg” werd op Zondagmiddag 17 maart van 15.00u tot 18.00u georganiseerd, werd goed bezocht en is zeer de moeite waard. Het is vergelijkbaar met het aan het eind van de zomer georganiseerde Tour de Terras. Dan zijn het muzikanten die van café naar café trekken.

Cursiefjes in de kroeg: Korte optredens in zes cafés aan de Brink door Nico Dijkshoorn, Özcan Akyol, F. Starik, P.F. Thomese, Esther Gerritsen, Maartje Wortel. Schrijver, dichter of columnist, een kort optreden in de kroeg is toch een ander verhaal!

De schrijvers trekken na hun optreden door naar een volgend café. Ieder half uur zie je dus een nieuwe schrijver. Kies jouw favoriete cafe en geniet.

WAAR?De Heeren Op De Brink, Bierencafé de Heks, Persee, Grandcafé Anno 1615, Grandcafé SAMEN en café Floors.Toegang gratis.

______________________________________________________________________________________________

Voorgelezen werd o.a. uit:

J. Kessels: The Novel. – P.F. Thomese (schelmenroman vol smeuïge literaire slapstick)

Dorst – Esther Gerritsen (Wat meteen opvalt bij het lezen van een roman van Esther Gerritsen zijn de fantastische dialogen die zij opvoert. Het zijn vaak korte zinnen met nog kortere antwoorden, maar die precies verwoorden wat er gezegd moet worden. Taal die er toe doet!)