7. Buchara
In tegenstelling tot Samarkand is het historische centrum van Buchara wel grotendeels in tact gebleven. De stad heeft daardoor een hoog 1000-en-1-nacht gehalte en nodigt zeer uit om langzaam door heen te slenteren (al was het ook maar omdat het er overdag bloedheet kan worden zo midden in de woestijn). Het historische centrum is groot en er is veel te zien. Zo heeft De Wandelgek bij de oude stadsmuren in de buurt, de Bron van Job en het Samaniden Mausoleum.
Buchara of Boechara, officieel Buxoro (Perzisch: بُخارا; Bukhârâ, Russisch: Бухара, Tataars: Boxara, Engels: Bukhara) is een van de belangrijkste steden in het huidige Oezbekistan. Buchara telt naar schatting 234.700 inwoners.
De bevolking bestaat voor het merendeel uit etnische Oezbeken en Tadzjieken. Samen met Samarkand vormt het de twee belangrijkste historische en culturele centra.
Het was tot 1868 een onafhankelijk gebied; eerst onder de naam Kanaat van Buchara en later als het Emiraat Buchara. Later werd het een gedeeltelijk autonome regio van het Russische Rijk (onderdeel van het gouvernement-generaal Turkestan) en de Sovjet-Unie.
Het historische centrum van Buchara is door UNESCO tot werelderfgoed verklaard. De gerestaureerde monumenten zijn in de loop der eeuwen vaak meerdere malen (deels) herbouwd. Tot de belangrijkste bezienswaardigheden behoren:
Het Po-i-Kalân Complex bestaande uit:
- De Kalyan minaret of Grote Minaret (Perzisch: Minârâ-i Kalân ) deels 12e eeuw.
- De Kalân Moskee
- De Mir-i Arab Madrassa
Het Ismail Samani Mausoleum uit de 10e eeuw, in de vroege 20e eeuw uitgegraven en gerestaureerd.
Het Chasma-Ayub (Bron van Job) Mausoleum.
Het Lab-I Hauz (Bij de vijver) ensemble met de Nadir Divanbegi Madrassa (vroege 17e eeuw) en de Kukeldash Madrassa (late 16e eeuw)
De Kosh Madrassa, bestaand uit de Modar-I Khan en de Abdullah Khan Madrassa.
Ulug Beg Madrassa (vroege 15e eeuw) en de tegenoverliggende 17e-eeuwse Abdul Azis Madrassa.
Chor Minor (Vier minaretten); de voormalige (19e-eeuwse) toegangspoort tot een madrassa.
Magok-i-Attari, deels 16e-eeuws, gebouwd op vroegere fundamenten van onder meer een zoroastrische tempel.
De als bazaar fungerende:
- Tok-i Zaragon, koepel van de juweliers.
- Tok-i Tilpak Furushon, koepel van de hoedenmakers.
- Tok-i Sarrafon, koepel van de geldwisselaars.
De Ark (het Fort), stadspoort, kazerne en militaire versterking; deels 16e-/18e-eeuws.
Buchara is befaamd om het borduurwerk. Met name goudborduurwerk en het borduren van de zogenaamde Suzani’s kent hier een lange traditie.
Onder een Bucharatapijt (ook: Bochara kleed)
verstaat men een (niet per se in Buchara) geknoopt oosters tapijt, met een patroon dat grotendeels bestaat uit zich herhalende geometrische, in oorsprong tribale emblemen van Centraal-Aziatische tot de Turkse volkeren behorende nomaden