3. Londen 1998
In het voorjaar van 1998 was De Wandelgek voor de tweede keer in Londen, dit keer een hele week. ‘s ochtends en ‘s middags studeren en ‘s avonds en in het weekend Londen bekijken. Door de week ‘s avonds zijn er genoeg leuke dingen te doen in Londen, zoals naar een theatermusical (Beauty and the Beast van Disney) gaan of een mooie wandeling maken zoals “the Jack the Ripper walk”, door de Docks en Oost Londen of gewoon wat mooie monumenten bezoeken zoals Saint Paul’s Cathedral. Het weer in het weekend was echt mooi voorjaarsweer dus bezocht hij o.a. Hyde Park, maar ook Westminster en de Tower of London en Tower Bridge.
St Paul’s Cathedral (Londen)
St Paul’s Cathedral is een kathedraal gelegen op Ludgate Hill, in de Londense binnenstad, de City. Het is de zetel van de Anglicaanse bisschop van Londen.
Geschiedenis
Al in het jaar 604 bestond in Londen een gebouw gewijd aan St Paul (de apostel Paulus). Een aantal malen werd het gebouw beschadigd of vernietigd, maar steeds werd het herbouwd. De eerste kathedraal werd in 675 door brand verwoest. De tweede werd geplunderd en verwoest door Noormannen in 962. De Oude St Paul’s werd gebouwd door de Normandiërs in hun geheel eigen stijl tussen 1087 en 1310. Het was de grootste kerk in Engeland en de op twee na grootste in Europa. Hij had de hoogste toren in Engeland tot die in 1561 na een brand als gevolg van blikseminslag verloren ging. De toren werd niet herbouwd en het gebouw raakte in verval. In 1666, bij de grote brand van Londen, stond het al op de nominatie om gesloopt te worden.
Het eerste ontwerp van Sir Christopher Wren voor een nieuwe kathedraal in de vorm van een Grieks kruis, werd in 1669 afgewezen als te radicaal. Zijn tweede ontwerp van 1673 vond ook geen goedkeuring. Het derde ontwerp werd in 1673 goedgekeurd en de bouw begon in 1675. De kathedraal werd voltooid in 1710. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij doelwit van Duitse bombardementen tijdens de Blitz, en werd ook geraakt door een bom op 9 oktober 1940, maar de schade bleef beperkt.
In de kathedraal liggen vele beroemde mensen begraven, onder wie admiraal Nelson en de hertog van Wellington. Winston Churchill is er ten grave gedragen. Bij de uitvaart van de grote oorlogsleider luidde de “Great Tom”, de grootste klok van de kathedraal, hetgeen alleen pleegt te gebeuren bij de dood van vorstelijke personen en bisschoppen. Ook Samuel Johnson heeft er een standbeeld, evenals Florence Nightingale.
Hoewel de Britse koninklijke familie gewoonlijk haar huwelijken, begrafenissen, kroningen en herdenkingen doet plaatsvinden in Westminster Abbey, was St Paul’s de locatie van het huwelijk van kroonprins Charles met Lady Diana Spencer.
Kenmerken
Het huidige gebouw uit de 17e eeuw is opgetrokken uit portlandsteen in de stijl van de Engelse barok. De indrukwekkende koepel bereikt een hoogte van 108 meter, waardoor het gebouw de skyline van Londen lange tijd beheerste.
De kathedraal is gebouwd in west-oostelijke richting. Het schip heeft drie kleinere kapellen in de aangrenzende zijbeuken: All Souls en St Dunstan’s aan de noordzijde en de kapel van de Order of St Michael and Saint George aan de zuidzijde.
De koepel heeft drie galerijen: de Whispering Gallery (Fluistergalerij), de Stone Gallery en de Golden Gallery. Met name de eerste heeft een grote aantrekkingskracht op toeristen vanwege de eigenaardigheid dat men elkaar, pratend langs de muur, op grote afstand kan verstaan. De koepel weegt alleen al 67.000 ton. De koepel is niet echt een koepel, maar een kegel vormig bouwwerk dat via steun pilaren op het fundament rust. Van onderuit geeft het de illusie dat het een koepel is, echter door de ‘ramen’ zo te metselen lijkt het koepel vormig. De kegel is bekleed met een houten constructie bekleed met houten latten die van buitenaf gezien de koepel compleet maken. Ten noorden en zuiden van de koepel ligt het dwarsschip Het koor strekt zich uit ten westen van de koepel en bevat de ruimten voor de geestelijken, het koor en het orgel. Het huidige orgel is het op twee na grootste in Groot-Brittannië.
De kathedraal heeft een omvangrijke crypte waarin vele gedenktekenen te vinden zijn. De architect, Sir Christopher Wren, die het gebouw ontwierp na de Grote brand van Londen, was de eerste die in de crypte werd begraven in 1723.
De kathedraal heeft nog maar weinig kerkschatten. In de loop van de tijd zijn vele verloren gegaan en na een grote kerkroof in 1810 zijn de meeste verdwenen.
Tower of London (gebouw)
De Tower of London, meestal kortweg de Tower genoemd, is een gebouwencomplex in Londen, gelegen aan de rivier de Theems. In de loop van de eeuwen heeft het dienst gedaan als fort, koninklijk paleis, staatsgevangenis, munt, garnizoen, museum en arsenaal. De nabijgelegen Tower Bridge dankt zijn naam aan dit complex, dat sinds 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat.
De “Tower of London” wordt bestuurd door de “Constable of the Tower”. Dit is meestal een hogere militair. Zijn taak bestaat uit het besturen van de gebouwen, medewerkers en grond van de “Tower of London”. Tevens beheert hij de Kroon en andere koninklijke voorwerpen tijdens staatsgelegenheden. Hij wordt benoemd voor een periode van vijf jaar.
Geschiedenis
In 1078 gaf Willem de Veroveraar als koning Willem I opdracht voor de bouw van de White Tower, een vierkant fort dat moest dienen ter bescherming van de Normandische veroveraars tegen aanvallen van binnen en buiten. Eerdere forten op die plaats waren voornamelijk van hout geweest, maar hij beval om zijn Tower van steen te laten maken. De White Tower dankt zijn naam aan de witte stenen, een soort kalk, die erin zijn aangebracht en aan de torens op de hoeken. Koning Richard Leeuwenhart liet de slotgracht graven, gevuld met water uit de Theems. Later werden om het fort heen extra verdedigingsmuren gebouwd en er ontstond een uitgebreid gebouwencomplex, dat eenvoudig “Tower” genoemd werd. Het oorspronkelijke fort stond (en staat) nu feitelijk midden in een groter kasteel.
De Tower diende voor het laatst als paleis in de tijd van Jacobus I (1566-1625). Het is in de geschiedenis vooral bekend geworden als gevangenis voor met name gevangenen uit de hogere kringen. Zo zat koningin Elizabeth I een tijdlang gevangen in de Tower tijdens het bewind van haar zuster Maria Tudor. Een van de laatste gevangenen die vastzat in de Tower was Rudolf Hess tijdens de Tweede Wereldoorlog. De tweeling Ronald en Reginald Kray zaten er in 1952 een paar dagen vast wegens dienstweigering.
In de 13e eeuw werd een koninklijke menagerie geopend, mogelijk al in 1204 ten tijde van koning John, en waarschijnlijk voorzien van dieren uit een eerdere menagerie uit 1125 van koning Hendrik I van Engeland uit zijn paleis in Woodstock bij Oxford. De oorsprong ervan wordt vaak gedateerd in 1235, toen Hendrik III van Engeland een huwelijkscadeau ontving, bestaande uit drie luipaarden (waarschijnlijk waren het leeuwen) van keizer Frederik II van het Heilige Roomse Rijk. In 1264 werd de menagerie verplaatst naar het bolwerk (the Bulwark), dat dan ook toepasselijk de naam Lion Tower verkreeg. Tijdens de regering van Elizabeth I werd de menagerie opengesteld voor publiek. Tegenwoordig is de Tower een belangrijke toeristische attractie, o.a. vanwege de kroonjuwelen en de fraaie verzameling harnassen en wapentuig.
Executieplaats
Bekender (of beruchter) was de Tower als executieplaats van tal van hooggeplaatste personen. Misdadigers uit de lagere klassen werden meestal opgehangen op openbare executieplaatsen buiten de Tower, en enkele vermaarde veroordeelden, zoals Thomas More, werden in het openbaar terechtgesteld op Tower Hill. Edelen (vooral vrouwen) werden soms binnen het complex onthoofd op Tower Green en vervolgens begraven in de koninklijke kapel ‘St. Peter ad Vincula’ (Latijn voor “in ketenen”).
Personen die werden onthoofd in de Tower:
- William, Lord Hastings (1483)
- Anna Boleyn, vrouw van Hendrik VIII (1536)
- Margaretha Pole, gravin van Salisbury (1541)
- Mark Smeaton, onthoofd in 1536
- Catharina Howard, vrouw van Hendrik VIII (1542)
- Jane Parker, Lady Rochford (1542)
- Thomas Cromwell, onthoofd in 1540
- Lady Jane Grey, was enkele dagen koningin (1554)
- Robert Devereux, graaf van Essex (1601)
George van Clarence, broer van Eduard IV van Engeland, werd voor verraad gedood in februari 1478, maar niet door onthoofding (en waarschijnlijk ook niet door verdrinking in een vat wijn, zoals Shakespeare schreef). Twee zoons van Eduard IV zijn mogelijk ook in de Tower omgekomen nadat hun oom Richard III koning werd, maar wat hen werkelijk is overkomen is tot op de dag van vandaag een mysterie.
De Yeomen Warders of Beefeaters
De Yeomen Warders (enkelvoud: Yeoman Warder) zijn sinds 1485 de bewakers van de Tower of Londen. Ze zijn bekender als de Beefeaters. Ooit bewaakten ze de Tower en de bijbehorende gevangenis, tegenwoordig staan ze in voor gidsbeurten aan de vele toeristen die dagelijks de Tower komen bezoeken.
Raven van de Tower
Om een oude legende levend te houden wordt er een aantal raven op het terrein gehouden. Zolang de raven in de Tower blijven is Engeland gevrijwaard van invallen van buitenaf. Karel II van Engeland werd gewaarschuwd dat het koninkrijk ten val zou komen als de raven The Tower zouden verlaten. Karel gaf dan ook de opdracht om steeds een populatie raven binnen de muren te houden. Dit kan door één vleugel gedeeltelijk te knippen, waardoor de raven minder stabiel vliegen en zich dan ook nooit ver buiten de Tower wagen.
Er zijn 6 raven in de Tower (mei 2013), die allemaal herkenbaar zijn aan een eigen kleur ring: Hugine (v, rood, 2008), Erin (v, wit, 2006), Merlin (v, roze, 2005), Munin (v, donkergroen, 1995), Portia (v, blauw, 2009) en Rocky (m, geel, 2008).[1] Ze zijn allemaal officieel ingeschreven bij de Royal Army. De oudste raaf ooit was Jim Crow, hij werd 44.[1]
Tower Bridge
De Tower Bridge is een in 1894 voltooide brug over de rivier de Theems in Londen en tegenwoordig een toeristische attractie. Hij ligt naast de Tower of London, waaraan hij ook zijn naam dankt. Het deel tussen de twee torens is een basculebrug die voor de scheepvaart geopend kan worden. Twee hangbruggen verbinden het centrale deel met de oevers. Twee loopbruggen, 44 meter boven het water, verbinden de torens met elkaar en geven een tegenkracht aan de hangbruggen.
Ontwerp
In de tweede helft van de 19e eeuw namen de commerciële activiteiten aan de oostkant van Londen dusdanig toe dat er behoefte ontstond aan een nieuwe oeververbinding stroomafwaarts van London Bridge. In verband met de scheepvaart (en de daarmee gepaard gaande hoge masten) van en naar de haven, die zich op dat moment nog in the Pool of London bevond, was het niet mogelijk een traditionele vaste brug te bouwen. In 1870 werd een tunnel onder de Theems aangelegd, de Tower Subway, maar deze was kort na de aanleg nog uitsluitend door voetgangers te gebruiken.
In 1876 werd een Bridge or Subway Committee opgericht, die een oplossing voor het probleem moest zien te vinden. Uit meer dan 50 inzendingen van ontwerpen en de nodige controverse werd in 1884 uiteindelijk het ontwerp van Horace Jones (de City Architect en jurylid van het comité), goedgekeurd.
Het ontwerp van Jones bestond uit een 244 m lange basculebrug met aan weerszijden twee torens van 65 m hoogte, gebouwd op landhoofden. De 61 m brede opening tussen beide torens is in twee gelijke delen gesplitst, die binnen een minuut tot een hoek van 86 graden kunnen worden opgedraaid, zodat het scheepvaartverkeer kan passeren. Elk van de twee delen weegt meer dan 1000 ton en is voorzien van een tegengewicht.
Bouw
De bouw werd gestart in 1886 en heeft 8 jaar geduurd. Er gingen 432 arbeiders voor aan de slag. Twee massieve landhoofden, met meer dan 70 000 ton beton, werden in de rivierbodem geplaatst om de constructie te ondersteunen. Meer dan 11 000 ton staal was nodig voor het skelet van de torens en loopbruggen. Dit werd dan bekleed met graniet en steen, zowel om het staal te beschermen als om de brug een mooiere aanblik te geven. Jones stierf in 1887 en George D. Stevenson nam het project over. Stevenson verving Jones’s originele stenen façade met de meer ornate Victoriaans-Gotische stijl, die de brug een stuk meer doet opvallen en bedoeld was om het in harmonie te brengen met de vlakbij gelegen Tower of London.
Aandrijving
Het oorspronkelijk mechaniek voor het openen en sluiten van de brug was hydraulisch; de benodigde waterdruk
werd geleverd door stoommachines. Tegenwoordig wordt de brug elektrisch geopend. De originele stoommachines zijn echter bewaard als toeristische attractie.
De Tower Bridge wordt ongeveer 900 keer per jaar geopend voor de doorvaart van vierkant getuigde schepen, cruiseschepen, marineschepen, en andere grote schepen. De Tower Bridge wordt na een voorafgaande kennisgeving van 24 uur geopend. Alle schepen die meer dan 14 meter hoog zijn moeten hun doorvaart aan de Tower Bridge melden.
Jack the Ripper Walk
The London Walks is een organisatie die allerlei thematische wandelingen door Londen organiseert. Zo ook deze:
[Bron: http://www.jacktheripperwalk.com/]
Zie ook: http://www.jacktheripperwalk.com/files5.html
Westminster Abbey
Westminster Abbey (officieel The Collegiate Church of St Peter) is een voornamelijk in gotische stijl opgetrokken kerk in Londen. Het is traditioneel de plaats waar kroningen en begrafenissen van leden van de Britse vorstenhuizen plaatsvinden. Ook vond hier tussen 1100 en 2011 16 huwelijken plaats van leden van de koninklijke familie, met als laatste Prins William en Kate Middleton. In 1987 werd het gebouw samen met Westminster Palace en Saint Margaret’s Church door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.
Ontstaan
De legende wil dat de abdij werd gesticht ten tijde van koning Saberth van Essex, toen een visser een visioen zag over Petrus. Zij werd gebouwd op een eiland in de rivier de Theems. Ten tijde van koning Eduard de Belijder werd de abdij verbouwd in Normandische stijl (1045-1065). Het geheel werd gebouwd als een abdij voor benedictijner monniken en werd ingewijd op 28 december 1065. Tussen 1245 en 1517 werd de abdij verbouwd in gotische stijl. De eerste fase van de herbouw vond plaats onder koning Hendrik III en het gebouw werd voltooid tijdens de regering van Richard II. Hendrik VII voegde er in 1503 een kapel aan toe in de laatgotische zogeheten perpendiculaire stijl.
Tijdens de kerkhervorming onder Hendrik VIII werd Westminster Abbey in 1534 slachtoffer van de opheffing van de
kloosters, en in 1540 werd ze gesloten. De abdij werd aan de benedictijnen teruggegeven onder koningin Maria I, maar onder koningin Elizabeth I moesten ze de abdij in 1559 opnieuw afstaan. Elizabeth bepaalde in 1579 dat Westminster een “royal peculiar” zou worden: een kerk die rechtstreeks onder verantwoordelijkheid van de vorst viel en niet van de aartsbisschop van Canterbury. Zij maakte er een school van: The Collegiate Church of St. Peter. Sindsdien is het hoofd niet de bisschop, maar een deken die wordt aangesteld door de vorst. Tot de 19e eeuw was de abdij na Oxford en Cambridge de derde belangrijkste plaats van wetenschap in het land.
Palace of Westminster
Het Palace of Westminster, ook bekend onder de naam Houses of Parliament, staat aan de oever van de Theems in de Londense wijk Westminster. Het paleis is de zetel van het Britse parlement, dat bestaat uit het Lagerhuis (House of Commons, vergelijkbaar met de Nederlandse Tweede Kamer of de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers) en het Hogerhuis (House of Lords, vergelijkbaar met de Nederlandse Eerste Kamer of de Belgische Senaat). Sinds 1987 staat het samen met Westminster Abbey en Saint Margaret’s Church op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Geschiedenis
Op de plek van het huidige gebouw was al bebouwing aanwezig in de tijd van de Angelsaksen. De oudste nu nog bestaande gebouwen dateren echter uit ongeveer 1097. Koning Eduard de Belijder legde de grondvesten van het huidige gebouw door er rond het jaar 1050 een paleis te bouwen. Tot 1512 was dit het koninklijk verblijf van de Engelse koningen. In dat jaar vond een brand plaats, waardoor koning Hendrik VIII moest verhuizen naar het Palace of Whitehall. Niettemin is het gebouw nu nog altijd een paleis.
Op 20 januari 1265 vond hier de eerste bijeenkomst plaats van een Engels parlement en met enige onderbrekingen is dit de vergaderplaats gebleven. Bij een grote brand in 1834 ging er het grootste deel van het gebouw verloren. Na de herbouw in neogotische stijl (bouwbedrijf Grissell and Peto, waar Samuel Morton Peto een van de twee partners was; architect Augustus Welby Northmore Pugin) in 1870 betrokken het Lagerhuis en het Hogerhuis hun huidige onderkomen.
Gebouw
Het gebouw heeft ongeveer 1000 kamers, 100 trappen en meer dan drie kilometer aan gangen. Enkele delen stammen nog uit de periode van voor de brand in 1834, maar het grootste deel dateert van de wederopbouw in 1870.
Opvallende kenmerken van het gebouw:
- De 96 meter hoge klokkentoren (Elizabeth Tower), die beter bekend is onder de benaming Big Ben. Big Ben is in werkelijkheid de naam van de grote slagklok die in de toren hangt.
- Westminster Hall, waarvan de oudste delen stammen uit de Normandische tijd en een fraai houten plafond bevatten.
- Het Hoger- en Lagerhuis liggen in het centrale deel van het gebouw.
- De Victoria Tower is de vierkante toren aan de zuidwestelijke kant.
Trivia
- De ‘grote zaal’ van Zweinstein in de Harry Potterfilms is gebaseerd op de Westminster Hall.
Hyde Park (Londen)
Hyde Park is een park in Londen dat Hendrik VIII zich in 1536 heeft toegeëigend als jachtgebied. Voor 1536 was het bezit van Westminster Abbey. Het is een van de Royal Parks of London, en is eigendom van de Britse koninklijke familie.
Het park is vernoemd naar Anna Hyde. Het heeft een rechthoekige vorm en is 140 hectare groot. Het wordt omringd door het ruiterpad Rotten Row. In het midden ligt het Serpentine Lake, een slangvormig meertje waar in de zomer roeiboten, kleine zeilbootjes en soms zwemmers te vinden zijn. Het meer loopt door tot aan de aangrenzende Kensington Gardens. Ten zuiden hiervan ligt de herdenkingsfontein voor Prinses Diana, een fontein in de vorm van een ovale ring van steen, die op 6 juli 2004 werd geopend. Er zijn nog diverse andere gedenktekens te vinden, het Holocaust Memorial en de Hudson Memorial.
Voor de kinderen zijn er speelvelden; de Serpentine Road wordt gebruikt door skaters.
Regelmatig vinden er popconcerten, sportevenementen en culturele manifestaties plaats, bijvoorbeeld Live 8 2005 en het buitengedeelte van de Last Night of the Proms. Tussen 1968 en 1976 vonden er telkens in de zomermaanden gratis optredens plaats van bekende en van debuterende popgroepen, de zogenaamde ‘Hyde Park Free Concerts’ serie.
De Speakers’ Corner bevindt zich op de hoek aan de oostzijde van het park, nabij Marble Arch. Hier vinden elke zondag zeepkisttoespraken plaats. Iedereen die iets te verkondigen heeft gaat op een zeepkist staan en geeft zijn mening over allerlei serieuze en minder serieuze onderwerpen zoals Europa, voetbal, de jacht, politiek, religie etc.
Op initiatief van Prins Albert werd in 1851 in Hyde Park de eerste Wereldtentoonstelling gehouden. Joseph Paxton bouwde Crystal Palace, een gebouw van staal en glas dat de inspiratiebron vormde voor onder meer het Amsterdamse Paleis voor Volksvlijt.
In 2012 vond er het onderdeel triatlon plaats voor de Olympische Zomerspelen.